Peru’nun Amazon yağmur ormanlarında küçük bir sapan örümceği çeşidi, ağını bir sapan olarak kullanarak sinekler ve sivrisinekleri yakaladığı, daha az pasif bir avlanma yolu geliştirmiş durumda. Yaklaşık 1 milimetre uzunluğundaki örümceğin gücünden etkilenen araştırmacılar, bu sıra dışı beslenme stratejisinin mekaniğini yakından incelediler. Bu kadar küçük bir canlının bir çitanın 100 katı hızına nasıl ulaştığı hakkındaki araştırma, Current Biology mecmuasında yayınlandı.
Georgia Teknoloji Enstitüsü’nden bir takım tarafından gerçekleştirilen araştırma, bu örümceklerin ağlarını bu kadar şiddetli bir formda fırlatmak için kâfi enerjiyi nasıl depoladıklarına yönelik birinci kinematik araştırma durumunda. Örümceklerin sapanları yaklaşık olarak saniyede 1.300 metre ivmeyle hızlanıyor ve bu da örümceği yaklaşık 130G üzere bir kuvvete maruz bırakıyor. Karşılaştırma için belirtmek gerekirse, bu kuvvet hava kuvvetleri savaşçı pilotlarının dayanabildikleri gücün on katından daha fazla.
Theridiosomatid familyasının bir üyesi olan sapan örümcekleri, konik ağlarını bir araç olarak kullanarak avlarını yakalıyor. Bu ağın merkezinde bir tansiyon şeridine sahip ve bu küçük örümcek, art ayaklarını kullanarak bu şeridi “kurulana” kadar çekiyor. Bir “yemek” menzile girdiğinde de örümcek ağını özgür bırakarak avını ağı içerisinde yakalıyor.
Burada anlaşılması güç olan şey ise, bu kadar küçük bir örümceğin yemek için beklerken ağı yerinde tutacak enerjiyi nasıl sağladığı oluyor. Örümceği araştıran Georgia Teknoloji Kimyasal ve Biyomoleküler Mühendislik Okulu’ndan Doçent Saad Bhamla, bu doğal ipek yayı güç yoğunluğu yahut güç yoğunluğu açısından karbon nanotüpler yahut öteki insan üretimi materyallerle karşılaştırırsanız, ağın katbekat daha güçlü olduğunu söylüyor. Bhamla ve arkadaşlarının varsayımlarına nazaran ağı germek en az 200dyne güç istiyor ve bu da küçük örümceğin oluşturması için çok yüksek bir ölçü. Bazen saatlerce sürebilen beklemenin akabinde yakalanan avın da yalnızca bir sivrisinek olduğu düşünülürse, Bhaml örümceğin kaslarını bir mandal üzere kilitlemek için bir prosedür kullandığını ve bu yüzden de saatlerce beklerken çok fazla güç harcamadığını düşünüyor.
Araştırmacıların çalışmaları Koronavirüs sebebiyle yavaş ilerliyor fakat yakın vakitte yağmur ormanına geri dönmeyi ve bu küçük canlıların bu kadar yüksek gücü çok uzun bir müddet nasıl koruduklarını daha derinden incelemeyi planlıyorlar. Ümitleri ise ağın enerjiyi depolama tekniğinin küçük robotlar ve öbür aygıtlar için yeni güç kaynaklarının oluşturulmasını sağlaması olarak belirtiliyor.
Kaynak: Chip
